Powszechne wyobrażenie o niemieckiej Bawarii potęgują wspaniałe Alpy popularne głównie wśród miłośników sportów zimowych, fanów imprez sportowych i wędrowców poszukujących alpejskich widoków. Z pewnością jest to najbardziej widowiskowy region w kraju i Europie, tłumnie odwiedzany przez turystów, dlatego miejsca noclegowe trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem. Atmosfera wspaniałego wypoczynku panuje tam zarówno w zimie, jak i w lecie, a świetnie przygotowane kurorty oferują usługi na najwyższym poziomie. Każdy może tam doskonale wypocząć, oddychać zdrowym alpejskim powietrzem lub też poczuć moc adrenaliny, oddając się sportom zimowym i wspinaczce wysokogórskiej.

Wyjątkowe pasmo górskie położone jest w łańcuchu Północnych Alp Wapiennych, gdzie najwyższym szczytem jest budzący turystyczny respekt Zugspitze osiągający wysokość 2962 m n.p.m. Znajduje się tam kilka znanych i cenionych kurortów, wspaniała kraina Berchtesgadener Land wciśnięta cyplem w austriackie ziemie oraz piękne szlaki zwartego masywu Karwendel. Alpy Bawarskie położone na południu Bawarii sąsiadują z Alpami Algawskimi na zachodzie, Alpami Berchtesgadeńskimi na wschodzie oraz Austrią na południu. Nieodłącznym elementem alpejskiego krajobrazu są skaliste szczyty pokryte śniegiem, strome grzbiety i urwiste skały, między którymi poprowadzono letnie trasy wspinaczkowe. Chociaż są to góry w najwyższych partiach niebezpieczne, prezentują się niezwykle malowniczo i zachwycają swoją surowością. Z gór bardzo blisko jest do romantycznych bawarskich zamków i kilku interesujących miast, więc w trakcie dłuższego pobytu w każdej chwili można wyrwać się na wycieczkę fakultatywną.

Nigdzie indziej nie wypoczywa się tak wspaniale jak w słynnym Garmisch-Partenkirchen – głównym kurorcie Alp Bawarskich, położonym w dolinie rzeki Loisach. Stolica regionu ma do zaoferowania turystom wiele atrakcji, głównie wypoczynkowych, rekreacyjnych i sportowych. Bajeczny śnieg leży tam przez siedem miesięcy w roku, dając tym samym możliwość nieograniczonego szusowania po świetnie przygotowanych stokach. Turystyczny kurort zwany popularnie Ga-Pa połączono w 1936 r. z dwóch miejscowości na czas igrzysk olimpijskich i tak już zostało. Miasteczko oprócz licznych imprez sportowych rozsławił zimowy Turniej Czterech Skoczni, aczkolwiek dla wielu turystów jest to całoroczne uzdrowisko doceniane dzięki właściwościom leczniczym. Chociaż nie ma tam znaczących zabytków, wzrok przyciąga przyjemna zabudowa, centralny Richard-Strauss-Platz ze współczesną fontanną, zajazd „Pod Huzarem” z ciekawym malowidłem ściennym oraz stary kościół św. Marcina zbudowany w XIII wieku. Przyjemną oazą zieleni jest park zdrojowy, gdzie można wyleczyć ciało i ducha oraz wysłuchać ciekawych koncertów. Ga-Pa leży u stóp lodowca i dysponuje wyciągiem gondolowym wjeżdżającym na najwyższy szczyt Alp Bawarskich – Zugspitze, z którego niebywałe widoki ujmują swoją potęgą. Dodatkową atrakcją jest także nietuzinkowa galeria sztuki ze wspaniałą panoramą, będącą wymarzonym tłem dla wystaw współczesnych artystów. Po spacerze najbardziej reprezentacyjną ulicą Ludwigstrasse można na dobre zaszyć się w restauracjach, zacisznych pubach oraz głośniejszych gospodach i w taki sposób relaksować się przy bawarskich potrawach.

Niemcy są co prawda najludniejszym krajem Europy, ale społeczeństwo odznacza się wyjątkową jednorodnością. Mniejszości narodowe zajmują niewielki procent ogółu, aczkolwiek na ulicach szczególnie największych miast można spotkać mnóstwo cudzoziemców i imigrantów, głównie z Turcji i krajów byłej Jugosławii, którzy osiedlili się tam po zakończeniu II wojny światowej. Społeczeństwo niemieckie nie charakteryzuje się pogłębioną duchowością religijną, niemniej jedna trzecia to zdeklarowani katolicy (głównie na południu kraju), a także protestanci (na północy).

Obecnie jest to kraj odgrywający bardzo ważną rolę na europejskiej scenie politycznej, w którym największe miasta prezentują się jako kosmopolityczne centra pełne zróżnicowania kulturowego. Za sposób na życie uchodzi tam korzystanie z bogatego życia nocnego i kulturalnego, co przekłada się na ogólny obraz społeczeństwa. Niemcy przywiązują również wielką wagę do wypoczynku i chociaż ich kraj nie dysponuje aż tyloma walorami przyrodniczymi co sąsiedzi, można liczyć na wspaniałą infrastrukturę turystyczną zorganizowaną na najwyższym poziomie. Sami Niemcy również lubią podróżować, dlatego niemieckich podróżników można spotkać na całym świecie, w najmniej spodziewanych zakątkach.

Po zakończeniu II wojny światowej najważniejszym wydarzeniem dla Niemców było zjednoczenie kraju w 1989 roku, które połączyło społeczeństwo, odsunęło na drugi plan podziały polityczne i historyczne oraz przyniosło mnóstwo korzyści również gospodarczych. Pomimo stereotypów związanych z podziałem na Niemców z Zachodu i Wschodu, niemiecka duma objawia się w znanych markach samochodów, autostradach, sportach narodowych, wielkich przedsięwzięciach budowlanych i temperamencie gospodarczym.

Cudzoziemcom Niemcy przedstawiają się jako kraj niezwykle czysty, punktualny, pełen świadomości ekologicznej, ładu, porządku i słynnej niemieckiej precyzji. Cechą społeczeństwa jest także zaangażowanie polityczne dążące do zerwania z trudną przeszłością oraz stawianie na edukację. Podróżując po kraju można także zauważyć wyraźnie zaznaczoną tożsamość regionalną, wiążącą ich mocno z „małymi ojczyznami” zwanymi landami. Luźne i oryginalne podejście Niemców do kultury i sztuki oraz ogromne środki wydawane na te cele sprawiają, że w tym kraju na wysokim poziomie rozwinął się teatr i opera, muzyka poważna, literatura, sztuka współczesna oraz kino.

Dzięki tym wszystkim aspektom współczesne Niemcy odbiegają od tradycyjnego wyobrażenia i dzięki multikulturowości sprzyjają rozwojowi turystyki. Nie każda kobieta musi kojarzyć się z imieniem Helga i obfitym biustem, a mężczyzna z dużym brzuchem, drogim samochodem czy jodłującym Bawarczykiem w krótkich spodniach z kuflem piwa w ręku. Szczególnie młode pokolenia walczą o zerwanie z tym stereotypem i w obiektywny sposób  mierzą się z trudną przeszłością. Naród niemiecki wywodzi się z takich plemion jak Germanowie, Frankowie, Sasi, Szwabowie czy Bawarowie, a szereg tradycji związanych z grupami etnicznymi jest bardzo mocno kultywowany i eksponowany w codziennym życiu. I tak Meklemburczycy uchodzą za zamkniętych w sobie, Sasi za pracowitych, Bawarczycy za ludzi przywiązanych do wiejskich tradycji, a Szwabowie za oszczędnych. Dla wielu Europejczyków przejawem niemieckiej gościnności jest słynny festiwal „Oktoberfest” (święto piwa i dożynki chmielowe organizowane w Monachium), a także wielki „Karnawał” najhuczniej obchodzony w miastach nad Renem, tradycyjne Zielone Świątki, „Pfingstritt” –festiwal wywodzący się ze starogermańskiego obrzędu płodności, święta lokalnych bractw strzeleckich „Schutzenfeste”, parady „Rosenmontag”, dzień św. Marcina, pokojowe marsze wielkanocne czy inne imprezy masowe. Popularne są także rozmaite festyny pełne straganów, na których sprzedaje się pierniki, ozdoby i prezenty  świąteczne oraz mnóstwo innych „geschenków”.

Niemcy przywiązują dużą wagę do tradycyjnych śniadań (składających się głównie z białej kiełbasy na gorąco i kawy), karnawału będącego czasem szczególnym i kilku najważniejszych świąt, takich jak Nowy Rok, Wielkanoc, Dzień Zjednoczenia Niemiec czy Dzień Reformacji, które ze względu na wielowyznaniowość są różnie obchodzone w poszczególnych landach.

Warto pamiętać, że Niemcy przestrzegają podstawowych form grzecznościowych, takich jak „Frau” (Pani) i „Herr” (Pan), podawanie dłoni na przywitanie w przypadku mężczyzn i pocałunek w policzki w przypadku kobiet. Na każdym kroku można usłyszeć wszechobecne pozdrowienie „Tschus” (cześć, pa) oraz tradycyjne zwroty „Guten Tag” (Dzień Dobry) i „Auf Wiedersehen” (Do Widzenia). Pod względem zwiedzania zabytków i atrakcji turystycznych Niemcy nie są w specjalny sposób restrykcyjni, więc panuje tam pełna swoboda nie odbiegająca od przyjętych norm w Europie. Ogólnie przyjęte jest, że rachunek w restauracji obejmuje 15 proc. opłatę za obsługę, niemniej kelner zadowolony będzie z napiwku wysokości 5-10 proc. Niewielki napiwek można również zostawić taksówkarzowi.

Być może Niemcy kojarzą się ze sztywnym narodem pozbawionym dobrego humoru, niemniej jeśli nie pozna się ich osobiście, przeświadczenie takie nie do końca musi być prawdziwe.

Nie ulega wątpliwości, że wśród niemieckich świąt niemalże państwowych, należy wymienić największą imprezę cykliczną w Monachium, czyli słynny Oktoberfest. Jeden z najznamienitszych festynów ludowych w Europie, zwany również dożynkami chmielowymi, odbywa się corocznie od 1810 r., na przełomie września i października. Oktoberfest upamiętnia ślub przyszłego króla Bawarii Ludwika I z księżniczką Teresą. Festyn był tak udany, że postanowiono spotykać się co roku i świętować regularnie. Dzisiaj jest to bardzo medialna uroczystość powiązana z wielodniowym biesiadowaniem i wypijaniem hektolitrów najlepszych niemieckich piw. Złocistym trunkiem w ciągu całej imprezy potrafi się raczyć nawet kilka milionów monachijczyków i turystów przybywających z całej Europy na tę jedyną w swoim rodzaju biesiadę, na której ilość wypitego piwa jest wręcz niepoliczalna. Impreza odbywa się w Monachium na specjalnie przygotowanym terenie Theresienwiese, gdzie oprócz ogromnych namiotów i ogródków piwnych działają przeróżne restauracje, wesołe miasteczka i rozmaite atrakcje wzbogacające przednią zabawę. Będąc w Bawarii nie sposób pominąć Oktoberfest, aczkolwiek setki turystów rezerwują hotele z wielomiesięcznym wyprzedzeniem, by wyszaleć się w gronie rozbawionych Bawarczyków i kelnerek w tradycyjnych strojach, podających słynne kufle zwane „Mass”.

Kuchnia niemiecka może pozytywnie zaskoczyć turystów, im bardziej będą wgłębiali się w tajniki kulinarne poszczególnych regionów. Wbrew pozorom potrawy serwowane przez niemieckich kucharzy charakteryzują się dużą różnorodnością, niemniej bardzo często sprowadzane są do wspólnego mianownika: dużo i tłusto, ale przede wszystkim smacznie. Najlepiej będą się tam czuli kulinarni smakosze, dla których spożywanie kalorycznych i obfitych dań stanowi czystą przyjemność, a odkrywanie potraw niespotykanych nigdzie indziej na świecie okaże się kulinarną frajdą.

W schemacie dnia przeciętnego Niemca pojawiają się najczęściej trzy główne posiłki: fruhstuck, mittagessen i abendessen/abendbrot. Na obfite śniadanie (fruhstuck) składają się głównie białe kiełbaski, wędliny, sery, jajka pod różną postacią, dżem i musli. Przeważnie w dużych miastach uzupełnieniem jest późne śniadanie brunch lub drugie śniadanie zweites fruhstuck, niemniej wszyscy oczekują na porę obiadową między 12.00 a 14.00 – mittagessen (zupa, drugie danie, deser). Warto tutaj zaznaczyć, że restauracyjne dania z „menu” są tańsze niż potrawy z „karty dań” (speisekarte). Obiad może być jadany również późnym popołudniem i wieczorem, niemniej na zakończenie dnia, około godziny 20.00, powinno się spożyć kolację abendessen/abendbrot. Podczas zwiedzania niemieckich miast, gdy przyjdzie pora obiadowa, warto rozglądnąć się za takimi szyldami jak: Restaurant (restauracje), Gasthaus (gospody), Kneipe (knajpy) czy Cafe (kawiarnie). Bary szybkiej obsługi to schnellimbiss lub bude, natomiast chętnie odwiedzane winiarnie i piwiarnie widnieją odpowiednio pod szyldem weinstube i bierstube, chociaż nie sposób nie zauważyć, iż na wielu ulicach dominują tureckie kebaby, lokale azjatyckie i bary sushi.

Podstawowym składnikiem wielu dań jest po prostu chleb i tutaj wybór tego typu pieczywa jest znacznie szerszy niż w innych krajach. Nie sposób też wymienić wszystkich gatunków bułek, podobnie jak nazw dań obiadowych, niemniej zawsze jest w czym wybierać, a kubki smakowe pobudzają się na myśl o wspaniałych daniach mięsnych w zawiesistych sosach. Obiady wzorowane są na kuchni chłopskiej i składają się głównie z ziemniaków, kapusty oraz mięsa i tutaj królują przyrządzane na rozmaite sposoby: wołowina, wieprzowina, golonka, boczek i drób, choć smakosze gustują w sarninie, mięsie z dzika i zająca czy dzikim ptactwie (głównie bażanty). Ziemniaki mogą być podawane w różnych postaciach (gotowane, smażone, frytki, placki ziemniaczane), aczkolwiek w menu często pojawiają się knedle ziemniaczane, chlebowe, pyzy i kluski. Do tego dochodzi mięso w postaci najchętniej zamawianych sznycli, przeróżnych kotletów i pieczeni. Zupy nie są co prawda aż tak popularne, ale w przypadku niespodziewanego głodu można ulec gulaschsuppe (gulaszowej), kartofelsuppe (ziemniaczanej), zwiebelsuppe (cebulowej) lub bruhe (bulionowi). Można także skorzystać z opcji łączonej i zamówić danie jednogarnkowe – eintopf, przypominające gęstą zupę, zapiekankę lub gulasz.

Wybrane dania niemieckiej kuchni:

Linsensuppe – zupa z soczewicy podawana z kiełbaskami.

Kasseler Rippchen – wędzony kotlet z kością.

Leberkase – pokrojony klops podawany na gorąco w bułce z musztardą.

Schwartelbraten – pieczeń wieprzowa z kapustą kiszoną i knedlami z bułki.

Leberknodelsuppe – bawarski bulion z wątrobianymi klopsikami.

Hunsrucker Festessen – kiszona kapusta z ziemniakami i szynką.

Martinsgans – gęś faszerowana kasztanami i jabłkami serwowana na św. Marcina (11.XI).

Himmel und Erde – ziemniaki z cebulą i jabłkami, podawane w różnej formie, np.: z kaszanką.

Eisbein mit Erbspuree – pieczona golonka z kapustą gotowaną w szampanie i puree z groszku.

W niemieckim języku kulinarnym na stałe zapisało się słowo wurst odnoszące się do kiełbasianych specjalności podawanych najczęściej jako przekąska lub lekki lunch. Oprócz tradycyjnych kiełbas pod różną postacią, mogą to być frankfurterki, smaczne rheinische, nurnberger bratwurste i pfalzer, niemniej atrakcyjnie prezentują się białe kiełbaski z dodatkiem cebuli i natki pietruszki – weisswurst. Niezależnie od rodzaju restauracji, posiłek warto zakończyć kieliszkiem sznapsa – przykładowo porcją wódki enzian lub kirschwasser.

Z racji tego, że kuchnia niemiecka za sprawą historii spokrewniona jest z kuchnią austriacką, na stoły często trafia sznycel po wiedeńsku, zupa z knedlami, strudel jabłkowy z rodzynkami czy słodkie knedle z morelami.

Jeżeli ktoś nie przepada za dużą ilością mięsa może zawsze sięgnąć po ryby, których w Niemczech nie brakuje i tutaj zmysł smaku pobudzają świeże pstrągi łowione w rzekach i jeziorach, sandacze, śledzie pod różną postacią i karpie podawane później na przykład po turyńsku w sosie jarzynowym z dodatkiem buraków. Szefowie kuchni polecają dla wegetarian danie obazda – pastę z sera camembert, żółtka i masła podawanego z cienko pokrojoną surową cebulą i preclami, natomiast królewskim i bardzo smakowitym dodatkiem do wielu potraw są szparagi (sezon szparagowy trwa od kwietnia do końca czerwca, a szczególnie polecanymi regionami są Schwetzingen, Schrobenhausen i Beelitz).

Do popołudniowej kawy podawana jest zwykle duża porcja ciasta i tutaj Niemcy specjalizują się w sernikach, szarlotkach i plackach z owocami (głównie śliwkami i wiśniami), chociaż pozytywnie zaskoczyć może kaloryczny kaiserschmarrn, czyli naleśnik pokrojony w paski, posypany cukrem i rodzynkami, podawany z syropem owocowym. Specjalnością są także pączki kojarzące się głównie z karnawałem.

Podstawowym niemieckim napojem jest mimo wszystko piwo, którego historia sięga średniowiecza i związana jest z zakonnikami wykorzystującymi chmiel, słód i wodę do produkcji zacnego trunku. Przed wybraniem się do restauracji warto zapamiętać takie nazwy ja: helles (jasne), dunkles (ciemne), weissbier (białe pszeniczne) oraz lagerbier (lager z dolnej fermentacji). Picie piwa to wielowiekowa tradycja kultywowana najweselej w Monachium podczas słynnych dożynek chmielowych Oktoberfest. Chociaż każdy region warzy swoje ulubione piwa, konkurować z najlepszymi piwami z sąsiednich Czech mogą: fryzyjski Jever, bremeński Beck’s, dortmundzki DAB, berliński Berliner Kindl, drezdeńskie produkty browaru Radeberg czy znany każdemu piwoszowi Paulaner i Franziskaner. Z pasją pija się także ciemne piwo górnej fermentacji Schwarzbier, mocnego Bock’a czy kwaśne piwo pszeniczne górnej fermentacji Weizenbier. Warto przy tym pamiętać, że piwo z pianą na dwa palce zawsze jest najlepsze.

Koneserzy wina również mają w czym przebierać. Najlepsze wina typu Riesling osiągają wysokie ceny, a do najwyżej cenionych należą wina z rejonu Rheingau, Mozeli, Frankonii i Badenii. Warto czytać etykiety i zwracać uwagę na takie wyróżniki kategorii jak: Kabinett (najlżejsze z win), Spatlese (wina wysokiej jakości powstałe z całkowicie dojrzałych gron zebranych po ukończeniu normalnych zbiorów), Auslese (mocne wina z najbardziej dojrzałych kiści winogron, zebrane z pewnym opóźnieniem). Obfitość gatunków i szczepów staje się mimo wszystko problemem nawet dla koneserów, a dopasowanie wina do potrawy może okazać się trudnym wyzwaniem. Przed sięgnięciem po kartę win, warto zapamiętać takie słowa jak: słodki – suss, półwytrawny – halbtrocken i wytrawny – trocken oraz nazwę wina musującego sekt.

Po ciężkich i kalorycznych potrawach warto również sięgnąć po kieliszek czegoś mocniejszego. Chętnie pijaną wódką jest żytniówka Weizen Doppel Korn, winiak Wienbrand, a także rozmaite likiery i wódki ziołowo-korzenne. Znaną marką jest Jagermeister, Kummerling czy serwowany w Berlinie Kaulzdorferkrauter Likor, niemniej każdemu na zdrowie zawsze wyjdzie kieliszek likieru ziołowego z dodatkiem płatków złota – Goldwasser.

O tym, że kuchnia Bawarii nie ma sobie równych, przekonał się już niejeden turysta. W menu bardzo często figuruje tradycyjna golonka w piwie, podawana z czerwoną kapustą i knedlami – schweinshaxen. Jeżeli komuś nie przeszkadzają nietypowe potrawy, może sięgnąć po płucka na kwaśno z knedlami (saure lungerl), niemniej bardzo pożywnym daniem jest pieczeń wieprzowa podawana z knedlami z bułki – semmelknodel. Przemierzając bawarskie restauracje można również trafić na gołąbki z białej kapusty z siekanym mięsem (krautwickerl), najlepsze do kufla z piwem kiełbaski cielęco-wieprzowe z przyprawami (weisswurstsenf) czy placki ziemniaczane (reiberdatschi). Z regionu Allgau pochodzą na przykład kluski serowe (kasespatzle), a za klasyczną bawarską potrawę można uznać pasztet z wątróbki (leberkase). W Monachium z kolei jada się białe kiełbaski monachijskie (Munchner Weisswurst), w Norymberdze kiełbaski z rusztu (Nurnberger Rostbratwurst), a na podwieczorek najlepsze jest ciasto drożdżowe z migdałami, rodzynkami i orzechami – gegelhupf. Bawarskich piw nie sposób wymienić, dlatego każdy szanujący się piwosz powinien przed wybraniem się do gospody, zapoznać się z „Reinheitsgebot” – XVI-wiecznym prawem czystości piwa nakazującym, by bawarskie trunki nie zawierały żadnych innych składników oprócz wody, chmielu i jęczmienia.

Alpy Bawarskie są przede wszystkim rajem dla narciarzy i miłośników snowboardu, dla których przygotowano mnóstwo świetnych nartostrad. Ponadto w górach tłumnie pojawiają się kibice ceniący sobie Turniej Czterech Skoczni w Oberstdorfie i Garmisch-Partenkirchen oraz austriackim Innsbrucku i Bischofshofen. Na miłośników wspinaczki czeka najwyższy szczyt pasma Wetterstein – Zugspitze (2962 m n.p.m.), na który prowadzi kilka wymagających tras przeznaczonych raczej dla bardzo zaawansowanych alpinistów, niemniej można tam wjechać wyciągiem z Garmisch-Partenkirchen. Warto przełamać strach, gdyż widoki ze szczytu są naprawdę imponujące. Dla turystów szukacjących aktywnego spędzania wolnego czasu również doskonałe są jeziora Chiemsee i Konigsee. Można tam uprawiać sporty wodne oraz jeździć rowerem i wędrować po wyznaczonych szlakach.

Berchtesgaden – główna miejscowość i ośrodek narciarski mini-regionu Berchtesgadener Land, należącego do jednego z najpiękniejszych zakątków Niemiec, wciśnięta jest między góry, dzięki czemu chętnie pojawiają się tam turyści. Historia miasteczka sięga XII wieku i związana jest z pokładami soli znajdującymi się w okolicy. Swoją rezydencję w postaci zamku królewskiego wzniosła zachwycona baśniowym pejzażem dynastia Wittelsbachów, a turystów spacerujących obecnie po podłużnym rynku interesuje przyjemna zabudowa z górami w tle oraz kilka zabytkowych świątyń. Z pewnością warto zwrócić uwagę na kopalnię soli, której zwiedzanie odbywa się w górniczych strojach oraz baseny lecznicze będące najlepszą formą relaksu. Miłośników gór powinna zainteresować wyprawa do słynnego Orlego Gniazda, czyli na szczyt Kehlstein, gdzie zbudowano rezydencję Hitlera Kehlsteinhaus. Chociaż miejsce ma mroczną historię zaprasza do odwiedzin pięknymi widokami i restauracją znajdującą się w wyjątkowej lokalizacji.

Mittenwald – ośrodek położony u podnóża górskiej ściany Karwendelgebirge oferuje turystom liczne walory wypoczynkowe, doskonałą bazę noclegową oraz długą historię produkcji skrzypiec, które można obejrzeć z miejscowym muzeum. Najczęściej pojawiają się tam alpiniści wybierający się w wysokie Góry Karwendel oraz na zwiedzanie wąwozu Leutaschklamm.

Ettal – w niewielkiej wiosce położonej w bardzo malowniczej okolicy znajduje się architektoniczny skarb w postaci klasztoru benedyktyńskiego, założonego w XIV wieku przez Ludwika IV Bawarskiego. Jest to doskonałe miejsce na spacer, podczas którego można zwiedzić czworoboczny zespół zabudowań otaczających trawiasty dziedziniec oraz owalny kościół o białej fasadzie. Warto zajrzeć do wnętrza świątyni, gdzie znajduje się potężne malowidło przedstawiające Świętą Trójcę.

Linderhof – rzadko się zdarza, żeby tak urocze miejsce było położone w tak ujmującej scenerii. Jedna z baśniowych rezydencji szalonego króla Ludwika II, który pozostawił po sobie inny wspaniały zamek, Neuschwanstein, pochodzi z XIX i olśniewa zwiedzających lokalizacją w jednej z dolin gór Ammergau. Barokowy pałacyk jest niezwykły, wygląda jak wyciągnięty wprost z filmu kostiumowego i przypomina szkatułkę z klejnotami. Można to odnieść do rzeczywistości, gdyż wnętrza rezydencji są prawdziwym skarbcem sztuki. Na zwiedzających czeka tam sypialnia z niebotycznym świecznikiem, Sala Lustrzana, Pokój Gobelinowy i Jadalnia ozdobiona pozłacanymi boazeriami. Wspaniałe są tarasy, spacerując którymi można poczuć się jak dawna szlachta dworska podziwiająca przed laty sztuczne kaskady i złocone figury. Wyjątkową ozdobą jest fontanna Neptuna tryskająca wodą na dużą wysokość, Grota Wenus z jeziorkiem i pawilon zwany Domkiem Marokańskim. Wizyta w tej niezwykłej rezydencji z pewnością zapadnie w pamięci na długie lata i uzmysłowi, że niemieccy królowie mieli wyrafinowany gust architektoniczny.

Jezioro Chiemsee – największe jezioro Bawarii nie bez powodu określa się „bawarskim morzem”, gdyż zajmuje powierzchnię blisko 80 km². Przepiękny widokowo akwen otacza wyjątkowa sceneria Alp Bawarskich oraz liczne kurorty wypoczynkowe i wioski z zabytkową architekturą. Jedną z wysp jeziora upatrzyły sobie już w VIII wieku benedyktynki, których śladem kilka stuleci później poszedł król Ludwik II i wybudował piękny zamek. To Schloss Herrenchiemsee na wyspie o tej samej nazwie przyciąga wielu turystów zainteresowanych niespełnioną kopią Wersalu. Długie tradycje ma także wyspa Frauenisel, na której znajduje się stary monastyr benedyktynek, aczkolwiek wiele walorów posiadają także miejscowości na stałym lądzie. W Prien można przejechać się ponad stuletnią kolejką parową, w pobliskiej miejscowości Stein zwiedzić warto zamek Hohlenburg wykuty w skalistym brzegu rzeki Fraun, natomiast najlepszą infrastrukturą wypoczynkową i kilkukilometrową, kamienistą plażą dysponuje letnisko Chieming. Jezioro jest rajem dla miłośników sportów wodnych, a na poszczególne wyspy bez problemu można dopłynąć promem.

Jezioro Konigssee – skarbem Alp Bawarskich są nie tylko piękne góry, ale także jeziora ujmujące malowniczym położeniem. Tajemniczy akwen Konigssee, często spowity mgłą, ma podłużny i nieregularny kształt kojarzący się z norweskimi fiordami. Wysokie i niekiedy przerażające góry najlepiej jest podziwiać z bezpiecznego pokładu stateczku wycieczkowego, spokojnie sunącego po głębokiej toni. W rejs można wybrać się z portu Schonau am Konigssee, by dotrzeć do wioski St. Bartholoma, gdzie na brzegu jeziora wznosi się przepięknie położony kościółek z czerwonymi kopułami wkomponowanymi w górskie tło. W pobliżu znajduje się także słynna, najwyższa w Alpach ściana skalna– Ostwand, która pochłonęła życie kilkudziesięciu śmiałków, a także szczyt Jenner dostępny dla turystów dzięki kolejce linowej. Okolica jeziora znana jest z bardziej i mniej zaawansowanych wspaniałych szlaków, na których można podziwiać jedyne w swoim rodzaju krajobrazy.

Kiedy wybrać się w Alpy Bawarskie?
Alpy są generalnie kierunkiem całorocznym, gdyż turystyka funkcjonuje tam na wysokim poziomie w zimie i w lecie. Okres od wiosny do jesieni doskonale nadaje się na wycieczki w góry, natomiast sezon zimowy trwa od grudnia do marca, niemniej w najwyższych partiach śnieg leży przez siedem miesięcy w roku, co najchętniej wykorzystują miłośnicy sportów zimowych.

Jaka waluta obowiązuje w Niemczech i jakie są orientacyjne ceny?
W Niemczech obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach i ceny związane z infrastrukturą narciarską i turystyczną. Warto jednak przyjrzeć się sezonowym obniżkom i wyprzedażom, kiedy ceny towarów znacznie spadają i wielu turystów wybiera się do centrów handlowych specjalnie na zakupy.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Alpach Bawarskich?
W Niemczech, tak samo jak w innych krajach, można nabyć ciekawe pamiątki, które mogą zasilić podróżniczą kolekcję. We wszystkich dużych miastach znajdują się dzielnice handlowe i strefy ze sklepami wyłącznie dla pieszych, a domów towarowych, galerii i sklepów branżowych nie sposób zliczyć. W większości miast odbywają się także cotygodniowe targi „Wochenmarkt”, będące skarbnicą wyszukanych pamiątek. Z pewnością warto kupić ceramikę i porcelanę (głównie porcelanowe naczynia Miśni), bogato zdobione kufle do piwa, szkło stołowe czy szlifowane naczynia ze szkła kryształowego. Interesujące są także wyroby rękodzielniczej sztuki ludowej, takie jak zabawki, lalki w strojach ludowych i całe domki dla lalek, ołowiane żołnierzyki, pluszowe misie oraz regionalne ubrania. Zawsze poszukiwane są pamiątkowe łakocie: norymberskie pierniki, ogórki konserwowe z Brandenburgii czy marcepany z Lubeki. Regionalną pamiątką jest również zegar z kukułką ze Szwarcwaldu, ludziki z ciasta ze śliwkami produkowane w Norymberdze, dziadki do orzechów z Rudaw, ser ze Szlezwika, wędliny z Ratyzbony, porcelanowe figurki Hummel-Figuren, bawarski materiał używany do szycia ubrań czy misterne koronki z Saksonii.

Jaki czas obowiązuje w Niemczech?
W Niemczech obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Jak poruszać się po Alpach Bawarskich?
Najwygodniejszym sposobem podróżowania jest samochód. Sieć niemieckich autostrad jest bezpłatna i należy do najlepiej rozwiniętych w Europie. Wystarczy posiadać ważne prawo jazdy i ubezpieczenie OC, niemniej warto też wykupić ubezpieczenie Assistance na wypadek ewentualnej awarii lub kolizji. Należy pamiętać, że w niektórych niemieckich miastach zostały wprowadzone „zielone strefy”, do których wstęp mają tylko określone pojazdy na podstawie specjalnych plakietek przyznawanych w zależności od normy emisji spalin (szczegółowe informacje na www.berlin.msz.gov.pl). Warto pamiętać, że niemiecka policja jest bardzo rygorystyczna, jeżeli chodzi o kierowców.

Również podróżowanie pociągiem jest szybkie i przyjemne, dzięki rewelacyjnie rozbudowanym liniom EuroCity, InterCity i InterCity Express. Pociągi są bardzo szybkie, wygodne, punktualne, ale drogie. Znacznie tańsze jest podróżowanie pociągami regionalnymi. Przed wybraniem kolei warto zapoznać się ze wszystkimi dostępnymi zniżkami dla turystów i kartami ułatwiającymi podróżowanie. Transport autokarowy jest także doskonale zorganizowany, a podróżni mogą liczyć na mnóstwo połączeń do wszystkich największych miast oraz na regionalną komunikację w poszczególnych landach. W niektórych regionach turystycznych działają także specjalne autobusy kursujące wzdłuż najpopularniejszych szlaków. Nieograniczone możliwości oferują również niemieckie linie lotnicze łączące regularnymi lotami wszystkie największe miasta. Czasami może okazać się, że przelot samolotem jest tańszy niż podróż koleją.

Transport w Alpach jest ograniczony ze względu na górskie ukształtowanie terenu. Komunikacja opiera się głównie na autobusach, a podróżując samochodem należy pamiętać, że niektóre odcinki dróg mogą być dostępne tylko dla samochodów z napędem na cztery koła i posiadających łańcuchy śnieżne.

Jakie są ograniczenia celne w Niemczech?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić do 800 szt. papierosów, 400 szt. cygaretek, 200 szt. cygar, 1 kg. tytoniu, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa. Warto pamiętać, że kontrola celna może być prowadzona na terenie całego kraju.

Jakie dokumenty są potrzebne w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Niemczech?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia. Warto także pamiętać, że EKUZ nie zapewnia pokrycia kosztów specjalistycznego transportu medycznego do Polski, ani też transportu zwłok, dlatego wskazane jest wykupienie dodatkowego prywatnego ubezpieczenia. Więcej informacji na stronie: www.nfz.gov.pl.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane, ale przed wyjazdem warto sprawdzić czy nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej: www.pis.gov.pl

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Niemiec tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Na terenie Niemiec bez wizy można przebywać 90 dni, a okres ważności paszportu nie może być krótszy niż dozwolony czas pobytu.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Berlinie: www.berlin.msz.gov.pl

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Federalnej Niemiec

Niemcy, Berlin, Lassenstr. 19-21, 14193
Tel.: +49 1637887676 Tel.: +49 30 22 313 201 Tel. dyżurny: +49 30223130 Faks: +49 3022313155
berlin.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.berlin.msz.gov.pl

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Monachium

Niemcy, Monachium, Röntgenstr. 5, 81679
Tel.: +49 894186080 Tel. dyżurny: +49 173 37 05 828 Faks: +49 89471318
monachium.kg.sekretariat@msz.gov.pl
www.monachium.msz.gov.pl

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej we Frankfurcie nad Menem

Niemcy, Frankfurt nad Menem, Beethovenstr. 5, 60325
Tel.: (00-49-69) 150-504-71 Tel.: (00-49-69) 975-54-304 Faks: (00-49-69) 975-54-100
sturmfels@esfra.de

Konsulat Rzeczypospolitej Polskiej w Lipsku

Niemcy, Lipsk, Terminal Ring 11, 04435 Leipzig
Tel.: +49 341 224 1020 Faks: +49 341 224 1021
honorarkonsulat-polen-sachsen@mdf-ag.com