Wielu turystów i Greków uważa, że wyspa, na  której urodzili się Pitagoras i bogini Hera jest najpiękniejszą wyspą na Morzu Egejskim. Samos to przede wszystkim podzwrotnikowy klimat, piękne krajobrazy wzbogacone winnicami, cyprysami, gajami oliwnymi oraz lasami z rzadko spotykaną odmianą sosny czarnej i kalabryjskiej. Na zboczach gór położone są malownicze wioski, a różnorodne plaże sprawiają, że wielu turystów za cel swojej podróży wybiera właśnie „zieloną wyspę”. W przepięknych dolinach na wiosnę kwitną orchidee, na zachodzie wyspy można podziwiać ciężko dostępne wąwozy, a dzikie góry z drugim pod względem wysokości szczytem Wysp Egejskich przyciągają miłośników niezwykłych widoków, podobnie jak ustronne plaże, do których można dostać się tylko na piechotę lub łodziami przyciągają amatorów sielanki i kąpieli słonecznych.

Wyspa Samos łączyła się kiedyś z Azją Mniejszą stałym lądem, niemniej po kataklizmach ery lodowcowej oderwała się od kontynentu i wznoszącego po przeciwnej stronie masywu Mikale. Obwód wyspy sięga 160 km, jej północne brzegi otoczone są z jednej strony wysokimi górami, a z drugiej szmaragdowym morzem z niebiańskimi plażami.
W starożytności na wyspie istniał ośrodek kultu bogini Hery – żony Zeusa, która według legendy urodziła się na Samos, a dziś wielu turystów chce zobaczyć jak to miejsce właściwie wygląda. Na wyspie również urodzili się i działali wielcy filozofowie tacy jak Pitagoras, Epikur czy Ezop, natomiast po czasach ich świetności i rządach Polikratesa nastąpił dziejowy upadek wyspy na skutek wzrostu potęgi starożytnych Aten. Żeglarze dalej wierzą w ducha Pitagorasa unoszącego się nad Samos, który objawia się ponad szczytem Kerkis i zawsze prowadzi ich do bezpiecznego portu. Po zakończeniu wojen perskich wyspa trafiła najpierw do Związku Morskiego Aten, a później w 84 r. p.n.e. do rzymskiej prowincji Azji. Ciężkie czasy nastały w XV w., kiedy urzędujący na wyspie Genueńczycy oddali ją piratom, a część mieszkańców uciekła przed najeźdźcami. W późniejszych okresach na wyspie zaczęli osiedlać się imigranci z różnych zakątków świata, do dzisiaj wyspa ma problem z określeniem tożsamości historycznej i kulturowej, przez co jest niezwykle różnorodna i atrakcyjna turystycznie, w wielu miejscowościach można na przykład usłyszeć nietypowy dla Grecji dialekt. Nazwy miejscowości to przydomki rodowe lub przymiotniki obcego pochodzenia, niemające nic wspólnego z tradycjami greckimi. W latach 20. XIX w. mieszkańcy wyspy walczyli jeszcze o swoją niepodległość, niemniej ulegli silniejszym Turkom, co w konsekwencji dzięki handlowi i wymianie towarów zaowocowało jej rozwojem. Po przyłączeniu do Grecji w 1912 r. wyspa ponownie przeżywała trudy okres, który został przerwany dzięki turystom, którzy tłumnie zaczęli odwiedzać jej piękne zakątki.

Stolicą wyspy i najważniejszym węzłem komunikacyjnym jest miejscowość Vathi, często mylona z nazwą Samos, położona na zielonych wzgórzach okalających malowniczą zatokę. Przyjemne spacery można odbywać po przestronnym bulwarze, urocze są również uliczki wokół ratusza prowadzące do dzielnicy Ano Vathi z białymi domami o czerwonych dachach. Największą turystyczną atrakcją miasteczka jest „kuros” – 5 metrowy posąg młodzieńca znajdujący się w miejscowym muzeum archeologicznym dysponującym jedną z ciekawszych kolekcji zabytków znalezionych w basenie Morza Egejskiego. Najlepsza baza noclegowa znajduje się w dzielnicy Katsouni, a życie nocne toczy się do późnych godzin niedaleko nabrzeża w kilku przytulnych tawernach i głośnych klubach. Turyści przybywający do Vathi nie zawiodą się, gdyż w okolicach kurortu jest kilka ciekawych miejsc kąpielowych. Najlepsze plaże to położona 2 km na północ od miasta żwirowa, dobrze zagospodarowana Gagou, drobno-kamienista Kerveli z tawerną na wschodnim wybrzeżu oraz 3-kilometrowa Mikali z jasnymi kamyczkami, parasolami, leżakami i możliwością wypożyczania sprzętu wodnego. W okolicy znajduje się wiele ciekawych miejsc kąpielowych, doskonale nadających się do snorkelingu, wystarczy tylko wybrać się na kilka godzin za miasto, by na urozmaiconym wybrzeżu znaleźć spokojne, ustronne miejsce idealnie nadające się do plażowania.

Kokkari – przepiękny kurort będący prężnie działającym ośrodkiem turystycznym, w którym turyści pragną wypoczywać dzięki malowniczemu położeniu na cyplu z kilkoma uroczymi zatoczkami. W wolnym czasie najlepiej wybrać się pieszymi szlakami na górę Ambelos, z której rozpościerają się zapierające dech w piersiach widoki, natomiast wczasowicze preferujący leżakowanie znajdą w kurorcie i okolicy wiele ciekawych miejsc. Najlepsze plaże do których można dotrzeć przyjemnym spacerem to żwirowa Lemonakia ulokowana w niezwykłej zatoce idealnie komponującej się z turkusowym morzem, piękna i łukowata Tzamadou ze żwirem i kamieniami na krańcach, wietrzna Tzabou i kamienista Avlakia. Plaże w Kokkari często reklamowane są jako idealne do uprawiania żeglarstwa i windsurfingu, w wielu miejscach można wypożyczyć także wodne sprzęty umilające plażowanie.

Agios Konstandinos – niewielka miejscowość wypoczynkowa na północy wyspy z dobrą bazą noclegową, z której warto wyruszyć na wędrówki w głąb lądu. Turyści wypoczywający w tej miejscowości przeważnie korzystają z plaż rozkładających się w kierunku miejscowości Kokkari, z wybrzeżem doskonale nadającym się do uprawiania żeglarstwa, windsurfingu i snorkelingu.

Karlovassi – doskonały kurort i baza wypadowa na plaże położone w zachodniej części Samos. Miasteczko składa się z czterech dzielnic, z których najpiękniejsza jest Paleo Karlovassi ze starymi domami oraz wąskimi zaułkami ukrytymi za wzgórzem Agia Triada z urzekającym, białym kościołem. Niezwykły klimat miasteczka pozwala na wielogodzinne spacery po szerokich bulwarach obsadzonych palmami i odpoczynek na przestronnych placach z dostępem do wspaniałych restauracji serwujących najlepsze, greckie kulinaria, a także sklepów oferujących wyspiarskie pamiątki. Wypoczywać można w wielu hotelach o różnym standardzie, a turyści poszukujący dogodnych miejsc do plażowania nie będą zawiedzeni, gdyż w okolicy znajduje się wspaniała, piaszczysto-żwirowa plaża Potami położona 2 km na północ od miejskiego portu Limani, otoczona zalesionymi klifami nadającymi miejscu niezwykłego uroku (w okolicy można znaleźć ruiny bizantyjskiego fortu oraz niezwykły kościół Metamorfosis) oraz położona w skalistej zatoczce plaża Mikro Seitani z jasnym żwirem, wśród białych klifów i pieczar morskich – miejsce to idealnie nadaje się do nurkowania z maską. Kawałek dalej znajduje się najpiękniejsza plaża na wyspie Megalo Seitani, sąsiadująca z malowniczą okolicą wąwozu Kakoperato.

Marathokampos – ważny ośrodek administracyjny na wyspie z dostępem do portu Ormos Marathokampou z ładną żwirową plażą oraz letniska Votsalakia z długą, piaszczysto-żwirową plażą, delikatnie obmywaną przez szmaragdowe morze. W okolicy znajduje się wiele doskonałych miejsc noclegowych, z których można wybierać się w jeszcze dalej położone miejsca kąpielowe takie jak atrakcyjna, żwirowa plaża Aspres oraz plaża Psili Ammos z drobnym piaskiem i płytkim zejściem do morza, idealnie nadająca się dla rodzin z dziećmi. Dalej na południe znajduje się jeszcze kilka świetnych, piaszczysto-żwirowych plaż: Limnionas, Agios Ioannis, Plaka, Varsamo, na których można zapomnieć o całym świecie i wypoczywać w otoczeniu pięknych okoliczności przyrody i lazurowego morza.

Ireon – nowoczesne letnisko z hotelami położonymi niedaleko morza i długą piaszczysto-żwirową plażą doskonale nadającą się do leżakowania. W miejscowości działa kilka niezłych tawern, a turyści wybierają ją jako doskonałą bazę do wycieczek w głąb wyspy. Można wypożyczyć tu również leżaki, parasole oraz sprzęty wodne.

Pithagorio – niezwykła miejscowość turystyczna z bogatą historią, wspaniałą bazą turystyczną i wieloma atrakcjami. Nazwę miejscowości nadano na cześć Pitagorasa, wielu turystów chwali sobie jej położenie nad niezwykle malowniczą, półokrągłą zatoką z najstarszym w basenie Morza Śródziemnego portem. Przystań odwiedza co roku kilka tysięcy jachtów, przez co jest niebagatelną atrakcją cieszącą oczy letników. Przesiadywać można godzinami w wielu tawernach okalających przystań i wsłuchiwać się w morskie opowieści płynące z różnych stron świata. W miasteczku dominuje stara zabudowa, malownicze uliczki oraz przestronne promenady spacerowe z restauracjami serwującymi owoce morza. Do najciekawszych zabytków należą XIX-wieczna Wieża Logothetisa z dawną warownią, antyczny teatr, łaźnie rzymskie, a także niezwykła atrakcja – tunel-akwedukt Efpalinio – najwybitniejszy przykład antycznej sztuki inżynieryjnej. Turyści najczęściej decydują się na Pithagorio ze względu na doskonałe miejsca noclegowe oraz niebywałe plaże: miejską plażę żwirową, zastawioną parasolami i leżakami, piaszczysto-żwirową plażę Potokaki na zachodzie oraz spokojną i piękną żwirkową Tsopela, otoczoną zielenią, delikatnie opadającą do przejrzystego morza. Po wschodniej stronie miasta można natomiast wypoczywać na piaszczysto-żwirowej Glikoryza oraz piaszczystej Psili Ammos z płytkim, morskim brzegiem doskonale nadającym się dla rodzin z dziećmi.

Głównym składnikiem kuchni greckiej jest oliwa z oliwek, której zalety doceniano już w starożytności używając jej w kosmetyce po kąpieli, a także polewano mięsa smażone na ruszcie. Obecnie jest podstawą wszystkich greckich potraw i służy nie tylko do smażenia, ale często w dużych ilościach dodawana jest do sałatek, sosów a nawet zup. Jest również jednym z powodów uznania kuchni greckiej za jedną ze zdrowszych i smaczniejszych, gdyż oliwa jest lekko strawa i posiada delikatny smak nadający charakteru poszczególnym potrawom.

Kuchnia grecka ma wiele zapożyczeń z typowej kuchni śródziemnomorskiej i bałkańskiej – często dodawany jest czosnek, liście winorośli i duża ilość warzyw, pomidorów i papryki. Bazą wielu produktów jest baranina i ryby.  Bez wątpienia odróżnia ją jednak ser feta, produkowany w różnych odmianach, typowe greckie zupy i sosy, oraz sposób przyrządzania niektórych dań.

Kuchnia grecka jest bardzo popularna w Europie, ale jadąc do Grecji może nas w niej zaskoczyć nie tylko bogactwo menu, ale też tradycje kulinarne. Pierwszym zaskoczeniem może być sposób podawania potraw, gdyż większość podawana jest w temperaturze pokojowej. Grecy uważają, że taka temperatura najbardziej uwydatnia smak. Poza tym, zamawiając w restauracji obiad kilkudaniowy dostaniemy wszystko naraz gdyż idea podawania dań kolejno jest w tym kraju obca. A jeżeli siedzimy przy stoliku z kilkoma osobami, które zamawiają to samo można dostać wielki półmisek z potrawą, z którego każdy nabierze ile sobie życzy. Suto zastawione stoły z kolorowymi potrawami są typowe dla kuchni greckiej. Obojętnie co zamówimy na na stole zawsze znajdzie się woda i chleb, będący dodatkiem do większości potraw.

Rytm dnia w Grecji sprawia też, że pory i ilość posiłków różni się od panujących np. w Polsce. W Grecji nie jest popularne pełne śniadanie, a często słyszy się, że w ogóle się go nie jada. Dla Greka śniadaniem jest zazwyczaj filiżanka kawy i sucharki, biszkopt lub placek z dżemem. Przed południem jako przekąska typowe jest ciasto tyropitta, wypełnione gorącym płynnym serem feta. Obiad spożywa się ok. 14-17, a głównym posiłkiem jest kolacja jedzona zwykle na mieście w restauracjach lub tawernach ok. godz. 20-22. Oczywiście w hotelach rytm ten może się różnić, gdyż znaczna większość dostosowuje się do potrzeb turystów. W większości restauracji menu pisane jest po angielsku, a w kurortach popularnych wśród naszych rodaków zdarzają się pisane po polsku.

Jeżeli chcemy spróbować typowej greckiej kuchni warto udać się do kameralnych tawern, gdzie jadają mieszkańcy. Popularne przed jak i między posiłkami są tzw.  mezedes, czyli przystawki.

Panujące tu już od maja wysokie temperatury przyczyniają się do rosnącej popularności kawy przygotowanej na zimno – Frappe – podawanej w wysokich szklankach, robiona na bazie wody mineralnej z dodatkiem mleka i cukru.

Ważnym elementem greckiej kuchni jest wino, które doceniane było już w starożytności, a sposób jego powstania opisuje mitologia. By uchronić swego nieślubnego syna Dionizosa przed gniewem Hery, Zeus zamienił go w barana. Bogini jednak nie dała się oszukać i przywróciła mu człowieczą postać, ale ukarała go obłędem. Szalony Dionizos żeglował po morzu i podczas jednej wyprawy poznał rolnika o imieniu Ikarios, który nauczył go uprawiania winorośli. Sok z zebranych winogron sfermentował, a Ikarius chcąc ukarać Dionizosa za niedopilnowanie kazał mu go wypić. Historia, kończy się dość tragicznie, gdyż odurzony bóg zabił rolnika, ale od tamtej pory kojarzony jest w mitologii z winem i zabawą.

Charakterystyczne w  smaku i nie występujące poza Grecją jest wino Retsina, które jest młodym winem przyprawionym sosnową żywicą. Po wytłoczeniu leżakuje zaledwie kilka tygodni i nadaje się do spożycia, jednak po mniej więcej roku, jej smak przypomina ocet. Narodowym trunkiem Grecji jest też „ouso me mese”, znane jako ouzo – 48-procentowy alkohol doprawiany anyżem i koprem. Międzynarodową sławę wśród alkoholi zyskała również Metaxa – brandy z dodatkiem wina i mieszanki przypraw. By wyprodukować dobry trunek destyluje się dwukrotnie alkohol, który następnie leżakuje od 3-15 lat. Dopiero po tum czasie dodawane są do niego wino i zioła, które tworzą charakterystyczny smak. Niektórzy twierdzą, że niegdyś dodawano też płatki róż. Alkohol jest następnie słodzony, trafia do dębowych beczek i czeka ok. pół roku na rozlanie do butelek.

W Grecji tożsamość osoby oraz jej status społeczny wyznacza przynależność do rodziny. Jest ona nieco inaczej pojmowana niż na Zachodzie, gdyż jest grupą krewnych nie tylko noszących jedno nazwisko, ale tez mieszkających razem. Typowe greckie domy są bardzo obszerne by pomieścić kilku pokoleniową rodzinę. Poza tym ma ona bardzo patriarchalny charakter, co sprowadza się do tego, że status społeczny kobiety określa związek z mężczyzną. W ostatnich czasach te surowe reguły zostały złagodzone, a kobiety stają się coraz bardziej niezależne. W 1983 r. zniesiono też ustawowy obowiązek wnoszenia posagu podczas wydawania córki za mąż. Tradycja ta wywodziła się z wysp Morza Egejskiego, gdzie dom rodzinny należał do kobiety jako opiekunki ogniska domowego, jednak w dobie kryzysu zwyczaj ten został zniesiony co znacznie odciążyło wielodzietne rodziny. Tradycją jednak nadal jest przekazywanie sukni panny młodej przez jej matkę i szycie ubrań lub pościeli przez kobiety z rodziny oraz wkładanie do rękawiczki panny młodej kostki cukru by miała słodkie życie w małżeństwie. Greckie wesela są bardzo huczne, taneczne i czasem przeciągają się na kilka dni. W miasteczkach i wsiach z tradycjami zdarza się, ze orszak panny młodej przemierza ulice co jest bardzo ciekawym widowiskiem.

W Grecji miejscem szczególnie często odwiedzanym są klasztory, gdzie wymagany jest odpowiedni ubiór zakrywający kolana i ramiona. Również do wielu innych miejsc nie można wejść w stroju plażowym.

W kościołach i klasztorach nie można robić zdjęć, natomiast w muzeach tylko bez użycia flesza, o ile nie ma piktogramów z zakazem. Często również możliwość robienia zdjęć w obiektach wiąże się z wykupieniem zgody w kasie.

W greckich barach często można zobaczyć zamyślonych mieszkańców, którzy siedzą nad planszami. Grają oni w Tavli – grę uznawaną za jedną z najstarszych na świecie, która przybyła do Grecji prawdopodobnie z Egiptu ponad 5 tys. lat temu. Jest ona znana na całym świecie jako Backgammon.

Grecy uważani są za naród radosny, który bawi się często, głośno i długo. Widać to zwłaszcza na różnego rodzaju światach i festiwalach, jak również w zwykły dzień na ulicach, gdzie słychać muzykę. W Grecji znanych jest ponad 150 rożnych tańców, często regionalnych, a większość z nich tańczy się w kole lub korowodzie. Najpopularniejszy z nich to kalamantianos i zeimbekikos – czyli solowy taniec mężczyzn do muzyki wygrywanej na bouzouki. Najbardziej znanym na świecie jednak jest taniec Greka Zorby – który nawiązuje do kroków „tańca rzeźników” dawnego Konstantynopola.

Samos jest doskonałym miejscem dla miłośników windsurfingu, nurkowania, nart wodnych i kitesurfingu. Najlepsze warunki do windsurfingu panują na południowym wybrzeżu w okolicach Kampos Marathokampos. Porty jachtowe są świetnie wyposażone, przez co przyciągają żeglarzy pływających wzdłuż wybrzeża tureckiego i między greckimi wyspami. Istnieją tu również świetne warunki do trekkingu w trudniejszych warunkach oraz spokojnych wędrówek wokół góry Kerkis, a możliwość zwiedzenia wyspy na rowerze lub konno dodatkowo urozmaica spędzanie wolnego czasu.

Vourliotes – ciekawa miejscowość położona na lesistym zboczu z pięknymi widokami na wybrzeże, słynąca z XVI-wiecznego, najstarszego na wyspie monastyru Panagia Vrondianis. Turyści, którym upał i piesze wędrówki są niestraszne mogą z tego miejsca wybrać się na przepiękną krajobrazowo wycieczkę na szczyt okolicznej góry Karvouni.

Jaskinia Pitagorasa – miejsce koniecznie trzeba odwiedzić przebywając na Samos z powodu niezwykłej legendy opowiadającej historię Pitagorasa, według której znany matematyk, filozof i muzyk znalazł schronienie w tym miejscu przed prześladującym go tyranem Polikratesem. W tajemniczej grocie można chwilę pomedytować, by później udać się do położonego nieco wyżej monastyru Evangelistrias oraz kapliczki Profitis Ilias, z której wybija tajemnicze źródełko. Jeżeli  niestrudzonym turystom nie braknie sił, mogą pofatygować się krajobrazowymi szlakami na pobliski szczyt Kerkis, by podziwiać piękne widoki na wyspy Ikaria i Forun.

Megalis Panagias – położony niedaleko wioski Koumaradei monastyr należy do najcenniejszych zabytków sztuki sakralnej na wyspie. Zwiedzanie zespołu ceglanych budynków pochodzących z XVI w. można połączyć z obserwacją niezwykłych widoków rozpościerających się na okolicę. Miłośnicy historii powinni obejrzeć skarby kryjące się we wnętrzach klasztoru, czyli cenne przedmioty liturgiczne, najstarsze na wyspie freski czy ozdobioną ikonami przegrodę oddzielającą ołtarz od reszty świątyni, zwaną ikonostasem.

Herajon – istotny punkt na mapie turystycznej Samos, którego pod żadnym względem nie można pominąć. W malowniczej okolicy u ujścia rzeki Imbrassos nad zatoką Tigani rozciąga się teren wykopalisk do którego prowadzi Święta Droga. Według legendy nad pobliską rzeką na świat przyszła bogini Hera, która potajemnie spotykała się z Zeusem, natomiast pierwsze kamienne sanktuarium zbudowano w tym miejscu w VI w. p.n.e. Niestety liczne budowle powstałe w okolicy na przestrzeni wieków nie przetrwały do naszych czasów, niemniej miejsce z rozrzuconymi, kamiennymi szczątkami i kolumną, która przetrwała tysiące lat roztacza wokół siebie tajemniczą aurę i tworzy niepowtarzalny klimat. Można podziwiać między innymi szczątki Wielkiego Ołtarza, Świętej Drogi, Hekatombeonu i świątyni zwanej południową.

Góra Kerkis – turyści, którym niestraszne piesze wędrówki powinni wybrać się na górskie szlaki prowadzące z wybrzeża Votsalakia w kierunku wspaniałej krajobrazowo góry Kerkis, wznoszącej się majestatycznie nad okolicą. Na trasie warto zapytać wyspiarzy o drogę, być może przy okazji w przyjacielskim geście zaproponują kieliszek wyśmienitej „ouzo”. W trakcie wędrówki można również zwiedzić dwa kościoły powstałe w jaskiniach: Panagia Makrini i Agia Triada, udostępnione zwiedzającym – warto mieć przy sobie latarkę. Długą wędrówkę najlepiej skończyć na przepięknej plaży zatoki Varsamo, pokrytej barwnymi kamieniami pochodzenia wulkanicznego i pławić się godzinami w szmaragdowych wodach bezkresnego morza.

Wycieczki na okoliczne wyspy:

Wyspa Chios – grecka wyspa posiadająca połączenie promowe z tureckim kurortem Cesme. Znajduje się na niej klasztor Nea Moni – wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Jednym z najważniejszych produktów na wyspie jest mastic – odlewana z żywicy drzew rosnących tylko na Chios substancja aromatyczna, z której wyrabia się naturalną gumę do żucia.

Wyspa Kalymnos – wyspa leżąca blisko tureckiego wybrzeża, naprzeciw miejscowości Bodrum. Niegdyś słynęła z połowu gąbek, jednak po katastrofie gospodarczej w regionie w latach 80. ubiegłego wieku kolonia gąbek znacznie się zmniejszyła i obecnie są one sprowadzane z Karaibów i krajów azjatyckich. Wyspa jest słabo zagospodarowana turystycznie, ale jest rajem dla pasjonatów wspinaczek – oferuje ponad tysiąc tras wspinaczkowych o różnym stopniu trudności. Niezwykle atrakcyjnie prezentuje się system jaskiń morskich wokół wyspy, ich zwiedzanie może okazać się niemałą przygodą.

Wyspa Kos - grecka wysepka przy wybrzeżu Tureckim, niedaleko kurortu w Bodrum, która słynie z piaszczystych plaż i odizolowanych cichych wiosek z tradycjami. Największe miasto, o tej samej nazwie co wyspa, słynie z portu i XIV – wiecznej twierdzy wzniesionej przez Joannitów. Na wyspie urodził się uważany za ojca medycyny – Hipokrates, po śmierci którego powstał tu szpital – prawdopodobnie pierwszy na świecie.

Wyspa Nissiros – niewielka wyspa wulkaniczna, której średnica wynosi 8 km, z czego 4 km zajmuje średnica kaldery wulkanicznej. W środku wulkanu, mimo niewielkiej ilości opadów, rośnie bujna roślinność, przez którą Nissiros nazywane jest "zielonym wulkanem". Na wyspie znajduje się niewielki port, gdzie lepiej dopłynąć wraz z wycieczką organizowaną przez biuro podróży, gdyż linie promowe odpływają stąd raz dziennie (do miasta Kos dwa razy).

Wyspa Patmos – spokojna wyspa różniąca się znacznie od głośnych, turystycznych centrów z uduchowioną atmosferą, szczególnie wyczuwalną wieczorami dzięki znanemu miejscu pielgrzymkowemu, jakim jest monastyr św. Jana Ewangelisty. Wyspa łączy w sobie wiele atrakcji za sprawą sanktuarium, wspaniałych plaż i wielu ustronnych miejsc, w których można znaleźć spokój i doskonały wypoczynek. Miasteczko Skala zachwyca ciekawymi domostwami i plątaniną uliczek, w których łatwo stracić orientację, portem w którym cumują transatlantyki i wybornymi tawernami z dobrym jedzeniem i wyśmienitym winem. Ciekawostką turystyczną, dla której wyspę odwiedza wielu turystów jest Grota Apokalipsy – w tym miejscu św. Jan prowadził ascetyczne życie, a sam Bóg przemówił do niego ludzkim głosem. Na wyspie znajduje się kilka świetnych, piaszczystych plaż, najbardziej znane to Aspri i Meloi.

Wyspa Lipsi – jedna z najchętniej odwiedzanych wysp archipelagu Dodekanez, jej nazwa pochodzi od nimfy Kalipso, która w tym miejscu zatrzymała podróżującego Odyseusza. Życie turystyczne toczy się wokół jedynego portu na wyspie o tej samej nazwie i tam skupiona jest baza turystyczna ulokowana wśród wybielonych domków. Do centrum miasteczka prowadzi przestronna promenada, można tam obejrzeć trój-kopułową katedrę Agios Ioannis oraz zasiąść w przytulnej kafejce lub restauracji, by zamówić ouzo i kawałek ośmiornicy. Okolica słynie z piaszczystych plaż Liendou, Platis i Katsadia, na które najlepiej dotrzeć wypożyczonym skuterem lub taksówką wodną.

Wycieczki do Turcji:

Na wycieczkę wymagany jest paszport, którego okres ważności jest dłuższy niż pół roku, a w porcie należy opłacić wizę turystyczną.

Milas – miasto, w którym przetrwały budowle osmańskie z bogato zdobionymi kominami, oraz 3 świątynie, w tym stary meczet Ulu Camii z XIV w. Warto przyjechać tu na wtorkowe targowisko i zakupić słynące ze świetnej jakości tkaniny, torby na ramię wyrabiane z koziej skóry czy kolorowe dywany w geometryczne wzory. Od. 13 km od Milas znajduje się starożytne Euromos z wspaniałą, koryncką świątynia Zeusa – jedna z 6 najlepiej zachowanych na terenie Azji Mniejszej.

Efez – starożytne miasto, założone przez legendarne Amazonki. Miasto rozwijało się bardzo szybko od VI -III w. p.n.e. i właśnie z tego okresu pochodzi słynna świątynia Artemidy, której kapitele i fragmenty trafiły do British Museum w Londynie, a sama świątynia uznana została za jeden z siedmiu cudów świata. Starożytny Efez był ośrodkiem kultu Kybeles – boginią płodności i urodzaju. Wiele z ocalałych tam ruin pochodzi z czasów rzymskich, a najciekawsze to Stadion w kształcie podkowy, Droga Arkadyjska, gimnazjon portowy, Biblioteka Celsusa, teatr i termy Scholastyki. Będąc w Efezie warto zobaczyć też świątynię Hardiana i starą agorę.

Troja – miejsce kojarzone przede wszystkim z „Iliadą” Homera, która nawiązuje do historii Parysa i pięknej Heleny, oraz podboju twierdzy przez podstęp z drewnianym koniem. Miasto miało też ogromne znaczenie dla Rzymian, gdyż przyszedł tu na świat Eneasz – uznawany za protoplastę rodu julijskiego i założenie Rzymu zanim rozpowszechnił się kult Romulusa. Zobaczyć tu można wykopaliska legendarnego miasta oraz ruiny Assos z niegdyś monumentalną świątynią Ateny.

Bodrum – urokliwa, tonąca w kwiatach miejscowość nazywana tureckim „Santorini” albo „Saint Tropez”, znajdująca się naprzeciw wyspy Kos. Dzięki swemu położeniu wśród skalistych zboczy, malowniczych wysp czy turkusowych lagun okolica kurortu uznawana jest za jedną z najpiękniejszych zatok na świecie. W pobliżu dzisiejszego miasta znajdują się ruiny jej starej części – Halikarnas, który pełnił rolę greckiej kolonii. Cenną pamiątką historyczna jest dobrze zachowana forteca z czasów wypraw krzyżowych oraz mauzoleum z białego marmuru nakryte schodkową piramidą, które przez 19 wieków uważane było za jeden z siedmiu cudów świata. Kolejny ważny zabytek to zamek Św. Piotra, w którym mieści się obecnie Muzeum Archeologii Podwodnej. Bodrum jest miastem, gdzie każdy znajdzie coś dla siebie.

Izmir – jest to trzecia największa miejscowość Turcji ze znaczącym portem morskim i lotniczym. Miasto ma bardzo bogatą i burzliwą przeszłość, a jego początki sięgają czasów antycznych, kiedy nosiło nazwę Smyrna. Wcześniej istniała tu osada, której dogodne położenie w zatoce było powodem wielu walk. Miasto Smyrna założył Aleksander Wielki, który zlecił wybudowanie fortecy na górze Pagos. Od kiedy pojawili się tutaj Rzymianie Smyrna rozbudowywała się, o czym świadczą ślady po okazałych budowlach z tego okresu. Konkurencją w rozwoju miasta był pobliski Efez, którego port został zamulony i po odcięciu go od morza Smyrna stała się głównym portem regionu. Miejscowość stała się jednym z siedmiu kościołów Apokalipsy św. Jana – został tu spalony biskup Polikarp, który nie chciał się zrzec chrześcijaństwa. Dobry czasy skończyły się po najeździe Arabów, którzy splądrowali miasto i wielu atakach Turków i Mongołów. Za panowania greckiego, w 1922 r. w Smyrnie wybuchł wielki pożar, podczas którego zginęły tysiące ludzi i zostało zniszczone wiele budowli. Po tym wydarzeniu Grecy zostali przepędzeni, a ze zgliszczy powstał Izmir. Główne zabytki to górująca nad miastem forteca Kadifekale, której okolice stały się ulubionym miejscem zakochanych i spacerowiczów. Miasto i jego okolice można podziwiać wspinając się po schodach wiodących od głównej bramy, a przy dobrej widoczności łatwo dostrzec Manisę, góry na północnym wschodzie, czy leżącą po drugiej stronie zatoki miejscowość Karsiyaka. Niesamowite wrażenie robi tez stara Agora, do której wiodą wąskie uliczki oraz zakryty bazar Cirsi, który jest jednym z największych na wybrzeżu. W Izmirze znajduje się tez inne ciekawe targowisko – Kizlaragasi Han – gdzie jest wiele warsztatów rzemieślniczych i sklepików z wyrobami. Ciekawym miejscem jest Plac Konak z charakterystyczną wieżą zegarową, pomnikiem pierwszego Turka i bogato zdobiony meczet z XVIII w.

Kiedy najlepiej lecieć na Samos?
Typowy sezon wakacyjny na Samos zaczyna się na początku maja i trwa do października, kiedy panuje tu okres bezdeszczowy, a temperatura przekracza 25oC. Turyści pojawiają się często już pod koniec kwietnia, a ostatni wyjeżdżają w listopadzie. Delikatne letnie wiatry stwarzają też wspaniałe warunki do żeglarstwa i windsurfingu. Wyspa ma niesamowity urok na wiosnę, kiedy kwitnie okoliczna roślinność.

Jaka waluta obowiązuje w Grecji i jakie są orientacyjne ceny?
W Grecji od 2002 r. obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce. Ceny również różnią się w sklepach w centrum miast czy w dużych kurortach od cen peryferii i wiosek turystycznych.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Samos?
W miejscowościach turystycznych jest wiele sklepików z pamiątkami, gdzie oprócz gadżetów związanych z wyspą czy poszczególnym miastem dostać można ręcznie tkane materiały, koronki i hafty. Często z wyspy przywożone są też artystyczne wyroby jubilerskie. Wiele ciekawych rzeczy można dostać na targowisku w stolicy wyspy.

Trzeba pamiętać, że większość sklepów zamykana jest podczas sjesty ok. godz. 14-17, ale potem  czynne są do 21.00. W poniedziałki, środy i soboty godziny otwarcia sklepów są krótsze i kończą się w porze sjesty.

Jaki czas obowiązuje w Grecji?
Czas lokalny jest późniejszy o godzinę od obowiązującego w Polsce, więc po przylocie przestawiamy zegarek o godzinę do przodu.

Jak poruszać się po Samos?
Wyspa ma dobra połączenia promowe między Vathi a Pithagorio oraz na wyspy Ikarię, Fourni i Chios. Szybki katamaran kursuje z Vathi do Pireusu, a także do portu Kusadasi w Turcji. Na wyspie działa również dosyć dobrze rozwinięty system komunikacji autobusowej, autobusy regularnie kursują między największymi kurortami. W większych miejscowościach turystycznych funkcjonuje wiele wypożyczalni samochodów, skuterów i rowerów – turyści preferują zwiedzanie wyspy właśnie za pomocą takich środków transportu. W Vathi, Kokkari i Pithagorio działają również postoje taksówek, niemniej bardziej opłaca się wypożyczyć samochód.

Jakie plaże są na Samos?
Jak przystało na wspaniałą wyspę Samos dysponuje wieloma plażami doskonale nadającymi się do leżakowania. Rewelacyjne plaże znajdują się w okolicy Vathi, są to długa, żwirowa plaża położona na północ od miasta i dobrze zagospodarowana plaża z jasnymi kamyczkami Mikali. Piękne plaże można znaleźć w okolicach Kokkari, są to żwirowe Lemonakia i Tzamadou, wietrzna Tzabou i kamienista Avlakia. Plaża Mikro Seitani i Megalo Seitani położone w okolicy Karlovassi uchodzą za jedne z najpiękniejszych na wyspie, natomiast dogodne plaże piaszczysto-żwirowe Limnionas, Agios Ioannis, Plaka i Varsamo charakteryzują Marathokampos.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Grecji?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Grecji?
Służba zdrowia, zarówno prywatna jak i publiczna jest w Grecji ogólnodostępna. Przed wyjazdem można starać się w oddziale NFZ o wyrobienie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EUKZ), która daje możliwość korzystania z podstawowej służby zdrowia w przychodniach i szpitalach. Warto jednak wykupić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, które w razie konieczności pokryje wyższe koszty i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Grecji tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Lecąc do Grecji samolotem nie potrzebujemy paszportu, jednak podróżując autokarem  czy samochodem przed wyjazdem należy się upewnić czy trasa nie przebiega przez kraje, gdzie wymagany jest paszport. Paszport jest również wymagany przy wycieczkach do Turcji, gdzie dodatkowo należy w porcie docelowym opłacić wizę turystyczną.

W Grecji nie ma obowiązku meldunkowego jeżeli pobyt nie przekracza 90 dni i nie jest w tym czasie podejmowana praca na terenie kraju.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Atenach www.athens.polemb.net

Najbliższe ambasady i konsulaty:

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Greckiej
Grecja, Ateny, Chryssanthemon 22, 154 52 Paleo Psychiko
Tel.: +302106797700 Tel. dyżurny: +306936554629 Faks: +302106797711
http: www.athens.polemb.net

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Pireusie
Grecja, Pireus, 57, Akti Miaouli, 185-36
Tel.: (00-302-10) 429-23-44 Faks: (00-302-10) 429-23-45

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Salonikach
Grecja, Saloniki, 78 Tsimiski Str., 546-22
Tel.: (00-302-310) 288-205 Faks: (00-302-310) 234-153